Wat is neuraaltherapie?

Neuraaltherapie is een holistische onderzoeks- en behandelmethode waarbij gebruik wordt gemaakt van inspuitingen met een verdund plaatselijke verdovingsmiddel zoals procaïne of lidocaïne. Het heeft zijn wortels in de reguliere, conventionele geneeskunde en is een vorm van regulatietherapie gebaseerd op decennialange wetenschappelijke medische kennis. 

In het lichaam vinden voortdurend coördinatieprocessen plaats die de functie van de spieren, organen, fascia, bindweefsel, huid en zenuwstelsel aansturen. We noemen de som van al deze processen van aanpassing aan externe en interne invloeden op de regulering van het organisme. Als deze regelsystemen verstoord zijn, kunnen symptomen als pijn, functiestoornissen (beperkte beweging, hoge bloeddruk) of een psycho-vegetatieve onbalans optreden. De verstorende factoren zijn vaak zeer discrete weefselveranderingen die niet eens symptomen lijken te veroorzaken: littekens, oude gebroken botten, blauwe plekken, terugkerende ontstekingen. Het domein van de neuraaltherapie is de behandeling van deze stoorvelden en herstelt zo de zelfregulatie. 

Een voorbeeld: een simpele snee in de vinger doet in het begin pijn. Na een paar uur merken we het echter nauwelijks meer, hoewel het nog lang niet genezen is. Ons lichaam helpt ons hier met zijn regulering: het onttrekt het verder verloop aan ons bewustzijn, immobiliseert de vinger door spierspanning en brengt de genezingsprocessen op gang. Terwijl dit alles gaande is, kunnen we ons dagelijks leven bijna ongestoord verderzetten. 

Als gevolg hiervan moet ons lichaam zich voortdurend aanpassen, omdat de zenuw- en vaattoevoer en de weefselsamenstelling door littekens zijn veranderd. Het lichaam moet leren omgaan met deze nieuwe omstandigheden. 

We ervaren veel van dergelijke spanningen gedurende ons leven. Hoewel hun genezing volgens onze perceptie al lang is voltooid, kunnen ze bijdragen aan een verscheidenheid aan klachten. De grootste moeilijkheid hier is het vinden van het oorzakelijk verband tussen minimale weefselveranderingen en vaak verre symptomen. 

Hoe werkt het?

Neuraaltherapie werkt via het autonome of vegetatieve zenuwstelsel. In tegenstelling tot het vrijwillige zenuwstelsel, dat zijn oorsprong vindt in de hersenen en het ruggenmerg, bestaat het autonome neurale systeem uit netwerken die alle organen en weefsels van het lichaam verbinden via uiterst fijne zenuwvezels. Via deze netwerken worden alle cellen op elk moment geïnformeerd over de algemene toestand van het lichaam en vooral over eventuele verstoringen of letsels die een deel van het lichaam aantasten, hoe ver weg ook!

Elke irritatie of verwonding wordt door het hele lichaam en brein geregistreerd. Het lichaam is in staat om een enorm aantal verstoringen of letsels te compenseren, zoals door infecties, overbelasting, psychologische stress of een lichamelijk letsel, vergiftigingen of andere aandoeningen die aanpassingsreacties opwekken.

Dit vermogen tot regulatie is groot, maar niet onbeperkt en verschilt van persoon tot persoon doorheen zijn leven afnemend. Hoe meer iemand zijn herstelcapaciteit gebruikt zonder het te kunnen regenereren, hoe groter het risico op het ontwikkelen van ziektes die slecht genezen en chronisch worden.

Bij het herstellen van de zenuwcontrole over het orgaan naar normale niveaus, die veranderd waren als gevolg van trauma, infecties, chirurgische of farmacologische ingrepen, worden lokale anesthetica (procaïne of lidocaïne) gebruikt. Deze hebben een stabiliserende en regulerende werking  op de zenuwen. Bij neuraaltherapie worden deze medicijnen niet simpelweg gebruikt om “de pijn weg te nemen”, maar om de natuurlijke zelfregulatiemechanismen te verbeteren, dus met een curatief effect als doel.

Hoe procaïne werkt

Procaïne is een geneesmiddel dat wordt gebruikt als plaatselijk verdovingsmiddel voor kleine operaties (bijvoorbeeld bij wondhechting of door de tandarts). Procaïne heeft nog vele andere positieve en genezende eigenschappen, zoals het vermogen om de bloedsomloop te verbeteren, infecties en ontstekingen te stoppen, anti-allergische tot spier ontspannende effecten…

Procaïne heeft een regulerende invloed op het autonome zenuwstelsel.
De aanwezigheid ervan in het weefsel stelt het lichaam in staat om verstoorde functies te ordenen en te normaliseren.
De overdracht van informatie wordt verbeterd. Deze en andere effecten kunnen leiden tot soms onverwachte genezingen van chronische aandoeningen, op voorwaarde dat het orgaan of weefsel in kwestie nog niet te veel structureel is aangetast.

Hoe wordt procaïne toegepast?

In de meeste gevallen moet Procaïne worden toegediend door middel van een injectie. Het moet zo dicht mogelijk bij de beschadigde structuur of het autonome zenuwcentrum van de beschadigde regio (ganglion) gebeuren.

(Therapie met lokale verdovingsmiddelen )

De moeilijkheid van neuraaltherapie ligt in het ontdekken van de structuren die verantwoordelijk zijn voor de verstoring van het regulatiesysteem van het lichaam.

Deze structuren kunnen zich overal in het lichaam bevinden en zijn niet noodzakelijk pijnlijk of ontstoken. Oude huidlittekens (blindedarmoperatie, brandwonden, vaccinatie), genezen ontstekingen (amandelen, bijholten of bijholten) of huidige ontstekingen en infecties zoals een tandwortelontsteking.

Deze verstoringen belasten het reguleringsvermogen van het lichaam en beperken een volledige genezing van een nieuwe ziekte of verwonding. Door een behandeling met procaine wordt de vicieuze cirkel tussen oude en nieuwe ziekten doorbroken en wordt de nieuwe ziekte zo goed als mogelijk hersteld. Door een verbetering van het zelf-genezend vermogen van het lichaam, kan herstel terug opgestart worden zodanig dat zowel oude als nieuwe ziektes of klachten kunnen genezen.

Samenvatting

Het menselijk lichaam is in staat om een groot aantal ziekten te compenseren en te genezen. Wanneer het
systeem wordt overladen met nieuwe laesies (ontstekingen, infecties, enz.), kan het niet meer genezen.
Dankzij Procaine wordt het regulatiesysteem chemisch-elektrisch “ontladen” en kan het nieuwe letsel of de chronische problematiek verbeteren tot genezen. Het is vaak nodig om
meerdere injecties in verschillende delen van het lichaam te plaatsen totdat een ziekte zoals migraine, buikpijn of vermoeidheid kunnen helpen herstellen.